Overweging bij Jakobus 1: 19-27
Ik stond voor een stoplicht in Rijswijk en er was geen mens in de buurt. Ik had een beetje haast en ik zat ergens anders aan te denken (en nog meer smoezen) en ik reed zo door rood. Op datzelfde moment hoorde ik een sirene want er bleek werkelijk vlak achter mij een politieauto te staan die ik niet gezien had. Die agent stapt uit en zegt tegen me: als je al geen bekeuring voor rijden door rood zou verdienen dan in elk geval voor het feit dat je niet in je spiegel kijkt.
En daar had hij een punt: te weinig in de spiegel gekeken. Jakobus heeft het in onze tekst juist over te veel in de spiegel kijken. ‘Wie de boodschap hoort maar er niets mee doet, is net als iemand die het gezicht waarmee hij is geboren in de spiegel bekijkt: hij ziet zichzelf, maar zodra hij wegloopt is hij vergeten hoe hij eruitzag’. Prachtig beeld vind ik dat: je ziet iemand zichzelf in de spiegel bekijken en twee tellen later nog eens en telkens opnieuw. Waar is dat voor nodig? Was hij — of zij, dat kan natuurlijk ook… — was hij nou alweer vergeten hoe hij eruitzag? Je kunt de hele dag zitten tutten en je komt nergens. Nou, zegt Jakobus, zoiets is het nou ook als je geen preek overslaat en elke christelijke podcast beluistert, maar je doet er niks mee. ‘Vergis u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt ook doen.’
Zo zeg en er staat ook: ‘Wie meent dat hij God dient, terwijl hij zijn tong niet kan beteugelen, zit op een dwaalspoor, en heel zijn godsdienst is vergeefse moeite. Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven.’
Dat blijft bij mij wel hangen: juist hoe je over elkaar praat laat zien of de boodschap van Gods genade echt bij jou geland is. Mooie toespraken horen en daarna gaan roddelen, dan was het allemaal vergeefse moeite. Maar sterker nog: het evangelie draagt pas vrucht als je er positief iets mee doet voor de mensen om je heen. Weduwen en wezen of wie er maar op je pad komt: zullen ze merken dat je echt om je heen kijkt? En dat je om je heen kijkt als een volgeling van Jezus? Echt waar, ‘wie zich spiegelt in de volmaakte wet die vrijheid brengt, en dat blijft doen, niet als iemand die hoort en vergeet, maar als iemand die ernaar handelt – hem valt geluk ten deel, juist om wat hij doet.’