We noemen deze week de Stille Week, maar als je in het evangelie leest dan blijkt er juist niemand stil te zijn. Er is lawaai van soldaten, er is rumoer van de toeschouwers, bij Pilatus hoor je de stem van het onrecht en overal hoor je geschreeuw. Niemand is stil deze week, behalve die Ene: behalve Jezus die stil is als een lam dat naar de slachtbank gaat.
En in de Stille Week vieren we vandaag dan Goede Vrijdag. Maar niemand die in het verhaal voorkomt is werkelijk goed. Pilatus niet, de soldaten niet, zelfs de leerlingen stellen zwaar teleur en de toeschouwers kun je ook niet goed noemen. Niemand is goed deze vrijdag, behalve die Ene: behalve Jezus die te goed voor deze wereld lijkt te zijn.
‘Jezus werd weggevoerd; Hij droeg zelf het kruis naar de zogeheten Schedelplaats, in het Hebreeuws Golgota. Daar kruisigden ze Hem, met twee anderen, aan weerskanten één, en Jezus in het midden. Pilatus had een inscriptie laten maken die op het kruis bevestigd werd. Er stond op: ‘Jezus van Nazaret, koning van de Joden’. Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks, en omdat de plek waar Jezus gekruisigd werd dicht bij de stad lag, werd deze inscriptie door veel Joden gelezen.’ (Johannes 19: 16b-20)
Jezus in het midden, zo staat het in de tekst, en dat klinkt als een ereplaats terwijl kruisiging natuurlijk de ergste karikatuur van een ereplaats is. En de inscriptie boven het kruis is al net zo de wereld op z’n kop. ‘Jezus van Nazaret, koning van de Joden’ — je voelt wel dat Pilatus dit als ultieme spot bedoelde, en zelfs als een aanklacht, als de reden van Jezus’ veroordeling.
Meteen daarna lees je dat hij commentaar kreeg van de hogepriesters: er moet staan ‘Hij beweerde dat Hij de koning was’. Maar Pilatus vertikte het om de inscriptie aan te passen: ‘Wat ik geschreven heb, heb ik geschreven’. En ja, Johannes noemt dit dieptepunt ook juist Jezus’ hoogverheven moment, zijn goddelijke majesteit. Die dubbelheid zit erin: omhoog aan het kruis is toch ook omhoog tot de grootheid van God. Want ja, dit is werkelijk goddelijk: zo diep heeft God willen gaan in onze wereld en zo zwaar heeft de Zoon willen lijden want alzo lief had God de wereld…
We stamelen woorden om te proberen het goede van deze vrijdag te begrijpen. Hij droeg onze zonden, Hij overwon al het kwaad, Hij kocht ons vrij, Hij deelde ons lot en toonde Gods liefde. Het blijft stamelen, het is eigenlijk te groot om in woorden te vatten. Misschien moesten we maar stil zijn in de Stille Week en dankbaar op Goede Vrijdag. En dan is het volbracht.
(eerder gepubliceerd in de 40dagenpodcast)