Bezinning op de praktijk
We vierden op een zondag het Avondmaal. In Ede nodigen we aan de eerste tafel eerst de asielzoekers uit, die vanwege de vertaalinstallatie bij elkaar zitten. Er waren er die dag zoveel, dat ze de halve avondmaalstafel vulden. Daarom sprak ik de inzettingswoorden ook in het Engels: “take this bread, it is a communion with the body of Christ”. Zelden heb ik het Avondmaal zo intens beleefd: met vluchtelingen van wie ik in zoveel opzichten verschil, een symbool delen dat ieder begreep. Ik zag de tranen in hun ogen en voelde die zelf ook. Hier is Christus! Een mevrouw met donker haar en gebogen hoofd zag ik twee stukjes brood in haar tas stoppen en later hoorde ik dat dat voor haar man en dochter was, die ziek thuis lagen. In stilte heb ik haar gezegend.