“God is de meest zuivere Persoon. Hij is de Persoon die het bestaan van elke persoon mogelijk maakt. Hij werkt door persoonlijke contacten en Hij verbindt personen aan elkaar tot een lichaam. Dat lichaam kent een beweging, namelijk het bijeenbrengen of oogsten. Dit doet Hij door concrete liefde in de verzorging van noden en persoonlijke contacten. Zo werkt Hij door personen heen. Daarom moest Jezus ook een mens worden om het Persoon zijn van God nog nadrukkelijker neer te zetten op aarde.” Woorden zijn dit van ds. Gerard Vrooland in zijn net verschenen boekje “De kroeg als Gods akker. Straatpastoraat is verbinden”. Het boek is het aansprekende verhaal over en de verantwoording van zijn werk in de kroeg en op straat.
Geen evangelist
Gerard Vrooland is geen doorsnee dominee zoals ik. In Sliedrecht waar hij in 1999 intrede deed als predikant, heeft hij samen met zijn vrouw Carolien zich gestort op een eigensoortig stuk jeugdwerk en op hun projecten Kerk in de Kroeg en Kerk op Straat. Dat deden ze eerst binnen de plaatselijke kerk en gaandeweg daarbuiten, waarbij KopS (Kerk op Straat) voor Gerard intussen zijn kerk geworden is en niet een project dat hij erbij doet. Typerend is dat hij zich bij dat alles geen evangelist wil noemen maar pastor. Eigenlijk heeft hij een broertje dood aan evangelisten, want dat straalt zo erg uit “wij zijn goed en jij bent het pas als je verandert”. Eerst had de titel van het boekje dan ook zullen zijn “Stop de evangelisatiekoorts”, maar iemand had hem getipt dat dit niet zo goed zou overkomen. In plaats daarvan kwam nu de ondertitel “straatpastoraat is verbinden” en dat betekent zowel het verbinden van wonden als ook de verbinding leggen met wat er goed en van God is in die ander. Vrooland is er zelf een levend voorbeeld van.
Ontwapenend
Het boekje bevat naast ervaringen en verhalen ook gedeelten met Bijbelse uitleg en verantwoording, door de auteur af en toe “excursus” genoemd. Ik moet bekennen dat ik daar de weg in kwijt raak, omdat ik zijn associatieve argumenten niet kan volgen. Maar het levensechte verhaal van deze pastor die zoveel van God en van mensen houdt, maakt het meer dan goed. Kijk eens, het gaat natuurlijk om een dominee die in de ‘gewone’ kerk onvoldoende ruimte heeft ervaren en dat is pijnlijk. Dus het kan niet anders dan dat het boek begint met de beperkingen van de kerk en met de wonderlijke manieren waarop God deuren opende buiten de kerk. Prima. Als het daarbij blijft (zoals vaak in dit genre) dan krijg ik er jeuk van. Maar het ontwapenende van “De kroeg als Gods akker” is dat Vrooland ook eerlijk vertelt over zijn eigen beperkingen en vergissingen — en dat hij bovendien per saldo de verbinding met de kerk open houdt. Als hij vertelt over een Henk en een Alie met wie hij zo’n goed contact had dat hij hen wel medewerker wilde maken, maar dat het uiteindelijk vies tegen viel — dan voel ik me als pastor met hem verbonden want zulke dingen overkomen mij ook. Tegelijk verwarmt het me om te lezen hoe Gerard dan gewoon rustig door gaat met zijn verbindende werk en de timing in Gods hand laat. Als iemand wel contact houdt maar zo te zien de grote stap niet zet, dan denkt Gerard simpelweg “Misschien moet ik bij hem wachten tot hij op zijn sterfbed ligt”.
Intussen: Gerard Vrooland blijft wekelijks de kroegen bezoeken in Sliedrecht en eens in de maand is er Kerk in de Kroeg — er is een café waar ze op zondagmorgen hartelijk welkom zijn als ze maar op tijd vertrekken voordat de grotere innemers arriveren.
Als ik ooit in de goot raak, dan zou ik heel graag Gerard Vrooland ontmoeten die eerst een arm om me heen slaat en pas daarna me uitnodigt om de steun van God te ervaren. En voordat het zover is, vind ik het heel mooi om via zijn boekje te leren over de verbindende kracht van Gods liefde die alles overwint.
n.a.v. Gerard Vrooland, De kroeg als Gods akker. 223 pagina’s | ISBN: 9789081950831 | Uitgeverij Maatkamp. Als paperback € 15,95, als e-book € 9,95.