Ga naar Galilea, daar zul je hem zien

IMG_4185.JPGGisteren zondag rustdag gehouden. ’s Ochtends gepreekt over Mattheüs 28:10 – Ga naar Galilea, daar zul je hem zien. In drie punten: waarom moesten ze naar Galilea, hoe gingen ze er heen en wat gingen ze zien? Wat het ‘hoe’ betreft: je kon langs de Jordaan omhoog. Dat was het kortste maar een beetje link omdat de Samaritanen er woonden. Niet dat ze je opeten, maar je voelde de minachting en soms gooiden ze met stenen. Daarom nam je vaak een omweg, bijvoorbeeld langs de kust en de Via Maris. Die situatie is onveranderd: heen gaan we langs de Jordaan door gebied waar Palestijnen wonen. Niet gevaarlijk, maar de chauffeur is bang voor de lak. Terug gaan we langs de kust, zie de kaart. En wat de rest van de tekst betreft: we zullen zien.

Verder was de zondag voor ons een dag van rust en van panorama’s. We zagen Jeruzalem vanuit uitzichtpunten bij het graf van Samuel, de Haaspromenade (de hyperlinks verwijzen naar uitleg op Yaacovs eigen site) en bij nacht nog vanaf de Olijfberg.

Maar vandaag was het de hoogste tijd om eindelijk af te reizen naar Galilea, naar de berg waar Jezus’ leerlingen ook heen moesten. Dat hebben we vrijelijk geïnterpreteerd als de berg van de Zaligsprekingen, een mooie stille plaats vlak aan het meer, waarvan ik vooral het uitzicht zo mooi vind. Daar gaf ik een korte uitleg over de zaligsprekingen als Profielschets van het Koninkrijk, waar ik ooit een boekje over uitgaf dat — nu het uitverkocht is — ook online te raadplegen is.

Kapernaüm was aan de beurt: Jezus’ “eigen stad” zoals de lokale tollenaar Mattheüs niet zonder trots schrijft. Voor iedere christen belangrijk als de plaats waar Jezus’ eerste leerlingen woonden; voor rooms-katholieken omdat ze er een omgekeerde piramide geplaatst hebben boven het huis van Petrus de eerste paus; en voor Joden en andere geïnteresseerden vanwege de oude synagoge met een wonderlijke “heilige ark op wieltjes”.

De Petrusvis, goedenmiddag!Uiteraard gingen we lunchen aan het meer met Petrus-vis (oppassen voor muntjes) en daarna een boottocht op het meer waarbij we — tijdens een passende valwind — de teksten uit Marcus gelezen hebben over Jezus en het meer. Ik geloof dat je nergens dichter komt bij de wereld die Jezus zag dan op het meer, in alle stilte met de motor uitgeschakeld.

We eindigden op een van mijn favoriete locaties: het vakantiedorp Ma’agan aan de oever van het meer, ieder in z’n eigen huisje. Daar zal ik niet teveel over vertellen, omdat te vrezen valt dat thuisblijvers anders té jaloers worden.