Vandaag voert de reis naar het diepe zuiden: Eilat. We verlaten nu de route van Elia: die ging de Sinai-woestijn in en wij slaan af in de Negev, door het Ramon keteldal op weg naar de Arava, dat is de grote Syrisch-Afrikaanse breuk waarin de Jordaan en de Dode Zee liggen. We maken een uniek moment mee: de enige koffiepauze van onze reis, een oer-hollands moment in de kibbutz op de foto.
Maar dieper naar het zuiden komen we in het Timna-park, befaamd om de schilderachtige rotspartijen. Hier waren ooit de kopermijnen. Sterker nog, een Mexicaanse firma is hier opnieuw aan de slag gegaan. Maar wij krijgen uitleg over de koperwinning in Bijbelse tijd, toen men in ondergrondse mijnen erts dolf, dat fijn stampte en verhitte in een oven waarvan Jelle de blaasbalg hanteert. We lezen Job 28 en vergeten nooit meer hoe deze zoeker naar wijsheid de mijnbouw voor koperwinning beschreef als het toppunt van menselijk kunnen. Maar wijsheid, weten hoe je moet leven — dat is nog wat anders dan high-tech, aldus Job. In hetzelfde Timna-park bezoeken we ook het model van de tabernakel, beheerd door Messias-belijdende Joden waarvan een ons een rondleiding geeft.
Dan naar Eilat, vakantiecentrum van Israël en de halve wereld. We bezoeken uitvoerig het onderwater-observatorium: je gaat een paar trappen af en ziet de wondere wereld van vissen en koralen, waar Jelle morgen in gaat duiken. Tenslotte ons hotel, een wondere wereld op zichzelf: ieder heeft een eigen appartement in wat je wel ons eigen vakantiedorp kunt noemen, compleet met zwembad en sportterreinen. Morgen een vrije dag, dat moet hier wel lukken. Shabbat shalom!
