Herinnering aan Pieter van Kampen

Pieter van Kampen was jarenlang panellid van het radio-programma Deze Week. Vanavond om 20.35 uur Radio 5 ben ik te gast in een speciale aflevering.

Pieter van KampenAfgelopen zondag overleed ds. Pieter van Kampen en donderdag was ik op zijn begrafenis. Ik herinner me hem zo goed als een warme vent met een interesse zo wijd als de wereld – en met Jezus in het midden daarvan. Pieter wist ontzettend veel; in een preek over Efeze zou hij zomaar kunnen uitleggen hoe Pualus van de synagoge naar het stadium had moeten lopen, of zo. Hij is echt nog van vóór de tijd dat je in preken persoonlijk moest worden. En tegelijk was hij juist persoonlijk en transparant.
Een mooie herinnering aan Pieter vind ik een prekenbundel die hij deze zomer nog uitgaf, vooral voor plaatselijk gebruik in Vlaardingen. “Meer dan…” is de titel en Pieter beschrijft er eigenlijk gewoon zijn bewondering voor zijn meester in. Hoe Jezus meer is dan Abraham, meer dan Mozes en zeker meer dan wij. Hij mediteert over de terugblik van Paulus op z’n leven, in de brief aan de Filippenzen. Die terugblik is niet zo op te vatten alsof Paulus al zijn ijver achteraf slecht vindt. Nee, hij heeft als Farizeeër ook goede dingen mogen doen. “Maar — dat is de wending in het gedeelte – ‘t is niet goed genoeg! Zolang ik me alleen maar vergeleek met de eisen van de Joodse godsdienst, was ik ervan overtuigd dat ik het heel goed deed. Maar toen kwam die andere Norm in mijn leven: toen leerde ik Jezus kennen! Toen ik zag hoe Hij met de Joodse Wet omging, met de voorschriften van zijn Vader, toen keek ik naar mezelf en dacht ik: wat ik hier doe, is lang niet goed genoeg… ‘t Was allemaal héél goed wat ik deed en ik was tevreden met mijn niveau van omgang met Gods Wet, tot ik een nieuwe maatstaf leerde aanleggen; toen viel ik gigantisch door de mand”.
Ik weet zeker dat Pieter zó, net als Paulus, terugkeek op zijn eigen werk. En zo alleen hebben we hem ook kunnen laten gaan. Zonder “heiligenverering” want dat was hij niet eens, maar wel dankbaar voor iemand die mij persoonlijk onder meer geleerd heeft om echt te luisteren naar de vervolgde kerk. En ook iemand die op een geloofwaardige manier een hartelijk geloof in Gods genezende kracht combineerde met de diepe overtuiging dat God ons niets verschuldigd is en dat door alles heen onze tijden in zijn hand zijn.