Ja
ck de Vries die moest aftreden nadat bekend werd dat hij een buitenechtelijke relatie had. Journaliste Eva Jinek die zich moest terugtrekken als presentator van een gezaghebbend TV-programma vanwege haar relatie met een befaamde advocaat. Wat is er aan de hand dat dit soort kwesties er toe doen in Nederland? Vanochtend was ik te gast bij opname voor “Deze Week”, morgenavond op Radio 5 om 20.35 uur.
Ik moet zeggen: ik voel me er erg ongemakkelijk bij, vanmorgen al bij die opname, maar zeker natuurlijk bij het leedvermaak dat er in de publciteit omheen hangt. Je voelt dat er gewoon rekeningen vereffend worden. Jack de spindokter is nu zelf de pineut, en zo. Tegelijk zijn overspel en echtscheiding wél heel erg en daar valt niets aan te bagatelliseren. De uitdrukking “het is privé” is wel waar, maar maakt het niet minder zwaar. Zoals Maxime Verhagen gisteren zei: “dat is iets tussen hem en zijn vrouw en zijn kinderen en God”. Dat is dus wel heel erg belangrijk. En heeft er nog iemand het lef om die drie thema’s: je vrouw, je kinderen, God, aan de orde te stellen?
Ik wil de privé-details niet eens weten. En ik stap ook van de “kwestie Jack” af. Maar ik vraag me wel af: hoe reageer je als vrienden en collega’s wanneer je van zo’n relatie hoort. Denk aan Balkenende en andere vrienden of collega’s die, een paar weken tot een paar maanden eerder, van de relatie hoorden. Hebben ze toen gezegd “Jack, dat kun je niet maken” – of zeiden ze: “sterkte met je privé-problemen”?
Dat dilemma voel ik zelf in vergelijkbare situaties. Het láátste wat ik wil is wel mensen bevragen over hun privé-kwesties, daar heb ik schroom voor. Maar het is toch ook verraad aan je vriend, collega of broeder en zuster als je ze niet hardhandig door elkaar schudt van “waar ben jij mee bezig?”. Want het is verwoestend voor je partner, desastreus voor je kinderen en God háát het wegzenden. Als we zo netjes met elkaar omgaan dat we dit niet meer tegen elkaar durven te zeggen, dan heb je een heel verkeerd soort privacy.
Als kerken sta je in dit opzicht ook voor een lastige keus: hoe kun je deze morele kwesties aan de orde stellen zonder de moralist uit te hangen? Hoe kun je luid en duidelijk zeggen “dit kun je niet maken” zonder iemand als mens af te wijzen? Dat is nu net een van de kwesties waar ik op dit moment mijn studieverlof aan wijd. Dus ik ga weer aan de studie…